" ਕਾਵਿ-ਕਣੀਆਂ "

ਆਦਤ ਫੁੱਲ ਕਿੰਨੇ ਹੋਰ ਮਧੋਲ਼ੇਂ ਗੀ ਦਿਲ ਕਿੰਨੇ ਹੋਰ ਤੂੰ ਤੋੜੇਂ ਗੀ ਕਿਹੜੇ ਅੰਬਰੀਂ, ਕਿਹੜੀ ਦੁਨੀਆਂ,  ਚੇ ਤੂੰ ਹੁਣ ਨੀ ਜਾ ਕੇ ਬਹਿ ਗਈ  ਤੈਨੂੰ ਨਾਲ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਖੇਡਣ ਦੀ,  ਕਿਉਂ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ… ਪਿਆਰ ਮੁਹੱਬਤ, ਤੇਰੇ ਲਈ ਤਾਂ,  ਲਫ਼ਜਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ  ਛੱਲੇ ਮੁੰਦੀਆਂ, ਵਾਅਦੇ ਕਸਮਾਂ,  ਕੀ ਉਹ ਮਨ ਪਰਚਾਵਾ ਸੀ?  ਆਪਣੇ ਸ਼ੌਂਕ ਅਵੱਲਿਆਂ ਦੇ ਲਈ,  ਹਾਸੇ ਸਾਡੇ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਈ  ਤੈਨੂੰ ਨਾਲ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਖੇਡਣ ਦੀ,  ਕਿਉਂ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ… ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਇਹ, ਯਾਦ ਵੀ ਆਪਣੀ,  ਸਾਥੋਂ ਹਾਏ ਤੂੰ ਲੈ ਜੇ ਜਾਂਦੀ  ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ, ਤੇਰੇ ਵਾਂਗਰ,  ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਇਹ ਰਊ ਗੀ ਖਾਂਦੀ  ਹਾਰ ਗਏ ਸ਼ਤਰੰਜ ਅਸੀਂ ਤਾਂ,  ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਤੂੰ ਹੀ ਲੈ ਗਈ  ਤੈਨੂੰ ਨਾਲ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਖੇਡਣ ਦੀ,  ਕਿਉਂ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ… ਕੱਲ ਸੀ ਤੇਰਾ, ‘ਕੰਗ’ ਦੇ ਨਾਮੇ,  ਅੱਜ ਹੋਣਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਨਾਮੇ  ਕੱਲ ਨੂੰ ਹੋਣੇ, ਹੋਰ ਸ਼ਿਕਾਰ ਦੇ,  ਤੇਰੇ ਪਿੰਜਰੇ ਤੇ ਸਿਰਨਾਮੇ  ਸਾਹਾਂ ਵਰਗੀਏ ਮੌਤ ਤੂੰ ਬਣਕੇ,  ਅੱਜ ‘ਕਮਲ’ ਦੀ ਹਿੱਕੇ ਬਹਿ ਗਈ  ਤੈਨੂੰ ਨਾਲ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਖੇਡਣ ਦੀ,  ਕਿਉਂ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ… ਕਮਲ ਕੰਗ 13 ਜੁਲਾਈ 2005

ਤੇਰੀ ਹਾਰ ਗਈ ਏ ਦਿੱਲੀ ਵੇਖ ਮੋਦੀਆ, ਜੰਗ ਤਾਂ ਕਿਸਾਨ ਜਿੱਤਿਆ ਲੱਕ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇਰੀ ਸੌੜੀ ਸੋਚ ਦਾ, ਜੰਗ ਇਨਸਾਨ ਜਿੱਤਿਆ ਐਨਾ ਕਰੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਹੰਕਾਰ ਜ਼ਾਲਮਾਂ, ਸਾਨੂੰ ਅੰਬਰਾਂ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਬਾਜ਼ ਲਾਹੁਣੇ ਆਉਂਦੇ ਆ ਜਿਹੜਾ ਭੁੱਲ ਜਾਵੇ ਆਪਣੀ ਔਕਾਤ ਵੈਰੀਆ, ਓਹਦੇ ਗਲ਼ਮੇਂ ਚੇ ਹੱਥ ਸਾਨੂੰ ਪਾਉਣੇ ਆਉਂਦੇ ਆ ਹੋਈ ਹਾਰ ਹੈ ਮੋਦੀ ਦੇ ਕੋਰੇ ਝੂਠ ਦੀ, ਸੱਚ ਸ਼ਰੇਆਮ ਜਿੱਤਿਆ ਲੱਕ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇਰੀ ਸੌੜੀ ਸੋਚ ਦਾ, ਜੰਗ ਇਨਸਾਨ ਜਿੱਤਿਆ ਜੰਗ ਓਏ ਕਿਸਾਨ ਜਿੱਤਿਆ.... ਕੁੱਤੀ ਰਲ਼ ਕੇ ਚੋਰਾਂ 'ਨ ਜੇੜ੍ਹੀ ਪਾੜ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ, ਅੱਜ ਕਰਨੋਂ ਵੀ ਵੇਖੋ ਚੂੰ-ਚਾਂ ਹੱਟ ਗਈ ਜੜ੍ਹ ਆਪਣੀ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਪਟਾਉਣੀ ਵੱਖਰੀ, ਕਈ ਲੂੰਬੜਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੀ ਨਾਲ਼ ਪੱਟ ਗਈ ਘਰ ਕਿਰਤੀ ਬਚਾਇਆ 'ਕੰਗ' ਆਪਣਾ, ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਤੂਫ਼ਾਨ ਜਿੱਤਿਆ ਲੱਕ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇਰੀ ਸੌੜੀ ਸੋਚ ਦਾ, ਜੰਗ ਇਨਸਾਨ ਜਿੱਤਿਆ ਜੰਗ ਓਏ ਕਿਸਾਨ ਜਿੱਤਿਆ.... ਜੰਗਾਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਨੇ ਲੜਨੇ ਲਈ ਅਜੇ ਸੋਹਣਿਓਂ, ਅਜੇ ਹੰਭਲੇ ਅਸੀਂ ਨੇ ਬੜੇ ਹੋਰ ਮਾਰਨੇ ਕੁਝ ਚੰਡਣੇ ਨੇ ਓਹ ਵੀ ਜਿਹੜੇ ਲੁਕ ਕੇ ਖੜ੍ਹੇ, ਬਾਕੀ ਮਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਪੰਜ ਚੋਰ ਮਾਰਨੇ ਤੁਸੀਂ ਸਭ ਹੋ ਸਿਆਣੇ ਉਂਝ 'ਕਮਲ' ਦੇ ਨਾਲੋਂ, ਸੱਚ ਤੇ ਇਮਾਨ ਜਿੱਤਿਆ ਲੱਕ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇਰੀ ਸੌੜੀ ਸੋਚ ਦਾ, ਜੰਗ ਇਨਸਾਨ ਜਿੱਤਿਆ ਤੇਰੀ ਹਾਰ ਗਈ ਏ ਦਿੱਲੀ ਵੇਖ ਮੋਦੀਆ, ਜੰਗ ਤਾਂ ਕਿਸਾਨ ਜਿੱਤਿਆ ਜੰਗ ਓਏ ਕਿਸਾਨ ਜਿੱਤਿਆ ਜੰਗ ਹੈ ਜ

ਸੁਣਿਆ ਹੁਣ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁੰਡੇ, ਦਿੱਲੀ ਦਬਕਾਉਂਦੇ ਨੇ, ਇੱਕੀਆਂ ਦੇ ਕਹਿੰਦੇ 'ਕੱਤੀ, ਪਾਉਣੇ ਵੀ ਆਉਂਦੇ ਨੇ, ਸੁਣਿਆ ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਗੱਭਰੂ.... ਸ਼ੇਰਾਂ ਨੇ ਘੇਰ ਲਈ ਦਿੱਲੀ, ਬੈਠੀ ਜਿਉਂ ਭਿੱਜੀਓ ਬਿੱਲੀ ਕਹਿੰਦੇ ਇੱਕ ਪਾਸਾ ਕਰਨਾ, ਗਿੱਦੜ ਘਬਰਾਉਂਦੇ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਹੁਣ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁੰਡੇ, ਦਿੱਲੀ ਦਬਕਾਉਂਦੇ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਬਈ ਪਿੰਡ ਦੇ ਗੱਭਰੂ... ਜ਼ਾਲਮ ਨੇ ਅੱਤ ਸੀ ਚੁੱਕੀ, ਚੋਰਾਂ ਨਾਲ ਰਲ਼ ਗਈ ਕੁੱਤੀ ਖੇਤਾਂ ਦਾ ਹੋਇਆ ਏਕਾ, ਵਾੜਾਂ ਨੂੰ ਢਾਹੁੰਦੇ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਹੁਣ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁੰਡੇ, ਦਿੱਲੀ ਦਬਕਾਉਂਦੇ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਗੱਭਰੂ... ਵੰਡ ਕੇ ਹੈ ਛਕਣਾ ਸਿੱਖਿਆ, ਕੰਗ ਨੇ ਵੀ ਸੱਚ ਹੀ ਲਿਖਿਆ ਹੱਕਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਮੁੜਨਾ, ਯੋਧੇ ਫੁਰਮਾਉਂਦੇ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਹੁਣ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁੰਡੇ, ਦਿੱਲੀ ਦਬਕਾਉਂਦੇ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਗੱਭਰੂ, ਦਿੱਲੀ ਦਬਕਾਉਂਦੇ ਨੇ ਇੱਕੀਆਂ ਦੇ ਕਹਿੰਦੇ'ਕੱਤੀ, ਪਾਉਣੇ ਵੀ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਹੁਣ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁੰਡੇ.... ਕਮਲ ਕੰਗ ੭ ਜਨਵਰੀ ੨੦੨੧