" ਕਾਵਿ-ਕਣੀਆਂ "

ਅਸੀਂ ਧਰਤੀ, ਪਾਣੀ ਵੰਡ ਲਏ ਨੇ, ਅਜੇ ਹੋਰ ਕੀ ਵੰਡਣਾ ਬਾਕੀ ਏ ਇਹ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਕਾਰਾ ਏ, ਜਾਂ ਨਫ਼ਰਤ ਭਰੀ ਚਲਾਕੀ ਏ ਅਸੀਂ ਧਰਤੀ, ਪਾਣੀ..... ਅਸੀਂ ਵੰਡੇ ਗਏ ਵਿੱਚ ਧਰਮਾਂ ਦੇ, ਅਸੀਂ ਵੰਡੇ ਗਏ ਵਿੱਚ ਰੰਗਾਂ ਦੇ ਅਸੀਂ ਜਾਤਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬਿਖਰ ਗਏ, 'ਤੇ ਵੰਡੇ ਗਏ ਵਿੱਚ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਨਹੀਂ ਤੇਲ ਪਾਈਦਾ ਬਲ਼ਦੀ ਤੇ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਬੁਰੀ ਗੁਸਤਾਖ਼ੀ ਏ ਅਸੀਂ ਧਰਤੀ, ਪਾਣੀ..... ਕੋਈ ਦੱਸਦਾ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਮਾਝੇ ਦਾ, ਕੋਈ ਫਿਰੇ ਦੁਆਬੀਆ ਜੱਟ ਬਣਿਆ ਅਸੀਂ ਰੋਗ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਛਾਣ ਸਕੇ, ਹਰ ਜ਼ਖ਼ਮ ਹੀ ਡੂੰਘਾ ਫੱਟ ਬਣਿਆ ਕਈ ਵਾਰੀ ਮੈਨੂੰ ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ, ਜਿਓਂ ਵੈਦ ਵੀ ਸਾਥੋਂ ਆਕੀ ਏ ਅਸੀਂ ਧਰਤੀ, ਪਾਣੀ..... ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਪਾਈਆਂ ਫੁੱਟਾਂ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ, ਓਹ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਜਿੱਤਾਂ ਤੇ ਜੇ ਹੁਣ ਵੀ ਆਪਾਂ ਸੰਭਲੇ ਨਾ, ਰਹਿਣੇ ਵੱਜਦੇ ਡਾਕੇ ਹਿੱਤਾਂ ਤੇ ਕੁਝ ਗ਼ੈਰਾਂ ਨੇ ਕਿੜ ਕੱਢੀ ਆ, ਕੁਝ 'ਕੰਗ' ਵੀ ਕਰੀ ਨਲਾਇਕੀ ਏ ਅਸੀਂ ਧਰਤੀ, ਪਾਣੀ ਵੰਡ ਲਏ ਨੇ, ਅਜੇ ਹੋਰ ਕੀ ਵੰਡਣਾ ਬਾਕੀ ਏ ਇਹ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਕਾਰਾ ਏ, ਜਾਂ ਨਫ਼ਰਤ ਭਰੀ ਚਲਾਕੀ ਏ ਅਸੀਂ ਧਰਤੀ, ਪਾਣੀ ਵੰਡ ਲਏ ਨੇ, ਅਜੇ ਹੋਰ ਕੀ ਵੰਡਣਾ ਬਾਕੀ ਏ... .... ਕਮਲ ਕੰਗ ਜੁਲਾਈ ੨੦੧੯

ਧੋਖੇ ਪਿੱਛੋਂ ਧੋਖੇ ਖਾਧੇ, ਪੀੜਾਂ ਵੀ ਲੱਖ ਜਰੀਆਂ ਨੇ ਸੌ ਗ਼ਮ ਯਾਰ ਨੇ ਬਣ ਬੈਠੇ, ਜਦ ਦੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਮਰੀਆਂ ਨੇ ਕੁੱਝ ਲੋਕ ਬੇਦਰਦੀ ਸੱਦਦੇ ਨੇ, 'ਕੰਗ' ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਸੂਲਾਂ ਮੜ੍ਹੀਆਂ ਨੇ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਕੁੱਝ ਕਹਿਣੇ ਦੀ, ਸਭ ਨਜ਼ਮਾਂ ਲਹੂ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਨੇ ਕਮਲ ਕੰਗ

ਜੇੜ੍ਹੇ ਹੱਥੀਂ ਛਾਂਵਾਂ ਕਰਦੇ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਦਲ ਲੲੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵੀ, ਜੇੜ੍ਹੇ ਖੂਨ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਦੱਸਦੇ ਸੀ, ੳੁਨ੍ਹਾਂ ਬਦਲ ਲੲੇ ਸਿਰਨਾਂਵੇਂ ਵੀ! ਕਮਲ ਕੰਗ